De Thrashers vechten al sinds 1986 Accuer door de wereld van metal en de nieuwste release "Diabolic" is dan ook alweer de negende langspeler van de band. Accuer hebben nog nooit zo gek van woede geklonken, want de laaiende sintels van de gekke woede verblinden en de winnaars slaan hard toe zonder een wimper te knipperen. Gelukkig heeft Accu§er zich niet laten infecteren door de New Wave trend uit het buitenland, ze thrashen op de oude manier en als je de nieuwere releases zoals "Agitation" of "Dependent Domination" al goed vond, dan ben je gegarandeerd dol op het nieuwste album Veel plezier. Het huidige werk weet de kwaliteit van de beste Accu§er-albums te evenaren en overtreft ze zelfs op veel punten.
Accu§er werd opgericht in Siegen in 1986 en vond hun eigen muzikale niche met hun geluid tussen Bay Area Thrash Metal en het geluid van Duitse vertegenwoordigers zoals "Kreator" of "Destruction". In tegenstelling tot grote namen als Kreator, Sodom en Destruction kon een van de eerste Duitse thrashmetalbands alleen maar de aandacht trekken binnen de scene.Internationaal succes werd de band ontzegd, terwijl enkele successen binnen Duitsland werden behaald. Na enkele bezettingswisselingen viel de band in 1996 wegens gebrek aan commercieel succes en muzikale meningsverschillen uit elkaar, maar in 2008 herwonnen ze met volle kracht hun plek in de thrash metal scene. In mei 2010 komt er nieuw materiaal met geweldige klassieke trash riffs, melodieuze leads en virtuoze solo's met «Agitation». Samen met producer Martin Buchwalter (Destruction, Suidakra) is het album "Dependent Domination" gemaakt en nu volgt Accu§er en hun nieuwe album "Diabolic" verschijnt op 12 april. Accu§ers laten zich van hun beste kant zien, Bullit Belt Thrash op Nekbrekende snelheid en dit met een heel eigen tintje.
Op «Diabolic» staan er tien nummers in het midden van het Thrash-gezicht, vol op de twaalf, om zo te zeggen. Na een progressief geplukt intro vliegen de vingers van Herr Schmidt punky als altijd over de toets van zijn gitaar. Al tijdens de eerste nummers wordt duidelijk dat er geen ontkomen aan deze stoomwals zal zijn. Het titelnummer "Diabolic" wordt ondersteund door een lekkere groove, knalt er telkens weer brutaal vandoor, bouwt wat zachte delays in en naast de pissige zang, die soms wegebt met een beetje galm, zijn het de solo's die fladderen altijd als een gek, die zijn heerlijk om passende accenten te leggen en de nummers een hoge herkenningswaarde te geven. Ondanks alle Thrash hoeft de fan niet zonder een beetje afwisseling, de verrassend verfijnde tempowisselingen zijn net zo overtuigend als de diepe screams die de blastbeats van de drums aanvullen. Ook over de zang valt niets te klagen, integendeel, het een of het ander doet me denken aan de grote Chuck Billy.
Solo's, instrumentale eindes en overgangen, maar ook een paar kleurrijke nuances zoals de schreeuwende horror in "Deification" zijn de ogen van de storm, waarin je op adem kunt komen voordat de hel weer losbarst en de hele last van de wereld instort op Jij. In "Cannibal Insanity" strijden akoestische en elektrische gitaar om sommige sequenties en bij "Deification" hoor je bijna lichte core-impacts. «Dethroned» dringt zich op de voorgrond door de bijna melodieuze aanpak van de leadgitaar en het is opmerkelijk hoe precies en feilloos de hele band is. Het gaat niet alleen om de hele tijd de XNUMX halen, maar nummers als het titelnummer, "Apocalyptic Decay", "Beyond The Blackness" of "Save Your Legends" inspireren met melodieuze, originele riffs, ritmisch bungelen en bijna altijd gedenkwaardige refreinen. Zelfs met de lange track "World Wide Violence" is er geen plaats voor verveling.
Geen moment heeft de luisteraar het idee dat de teugels even uit je handen kunnen glippen. Ook al hebben de nummers meestal een te lange speelduur, woorden als verveling of dof worden zijn absoluut niet op hun plaats. Accu§er waagt zijn kans en brengt met «Diabolic» een onverwacht sterk album uit, wat zeker niet te verwachten was na «Dependent Domination». Op «Dependent Domination», vooral tegen het einde van het seizoen, klonken sommige nummers een beetje uniform, op «Diabolic» bleef de spanning behouden. Hoewel de Bay Area-invloeden van de band nog steeds te horen zijn, klinkt Accu§er nu meer als zichzelf dan ooit. Speciale vermelding verdienen hier de echt ingenieuze gitaarsolo's, die altijd een echt hoogtepunt van het betreffende nummer vormen en zowel technisch indruk maken als schitteren met fijne melodieën.
Aanklager speelt niet op safe, want de nummers doorbreken allemaal de grens van vijf minuten, tien nummers in meer dan zestig minuten pure Thrash-kracht. Hoewel je ruim een uur zachter wordt, ligt de ervaren steelhead aan het einde niet in puin, maar grijnst hij zalig. Tekstueel is Accu§er altijd een van de aangenaam kritische geesten geweest en dit album is daarop geen uitzondering. In plaats van ingewikkelde experimenten te wagen, kappen ze een uur lang hout totdat het bos afscheid heeft genomen van nirvana. Diepe gitaren en hoge solo's, pakkende midtempo anthems en onvoorspelbare blastbeats, hardcore punkattitude en metalgeluid - dit album zit tussen de stoelen en is er trots op. En terecht, want ik zou er niet op wedden dat er dit jaar weer een thrash-album je gehoorgangen schoonmaakt met zulke snuivende en razende herrie. Dus vrienden, gooi je zeis weg en stap op de maaidorser, want met «Diabolic» heb ik momenteel een favoriet album en ik denk dat het een kanshebber is voor de titel «Thrash Album of the Year». Zorg ervoor dat je koopt!
- Apocalyptisch verval
- duivels
- Kannibaal waanzin
- Vergoddelijking
- onttroond
- Voorbij de zwartheid
- Bewaar je legende
- Onsterfelijke agressie
- Overblijfselen van Chaos
- Wereldwijd geweld
[rwp-review id=»0″]