Niet elke band kan beweren dat ze elke twee jaar een nieuw album uitbrengen, vrijwel constant toeren en toch consistent positieve recensies krijgen. Maar de Zweden weten hun fans keer op keer te inspireren en zo voegt “Deceiver Of The Gods”, het negende album van de melodieuze death metallers, zich bij hun grote werken. Na de eerste één à twee minuten wordt duidelijk dat Amon Amarth op dit album trouw blijft aan de beproefde formule. Het nieuwe album van het vijftal is veel breder dan hun voorgaande albums, waarbij invloeden uit doom, heavy en thrash metal duidelijk naar voren komen. Amon Amarth zelf zei dat ze meer agressiviteit wilden in hun nieuwe album en je kunt een goed album verwachten met typische geluiden en het gebruikelijke Vikingisme van de band.

Amon Amarth

Frisse, nieuwe riffs, deels ontketende furie, deels fijne, harmonieuze melodieën, herwonnen vocale variatie en hier en daar zijn er meer teksten dan Battle, Fight, Sword en Honor - ook al zijn ze in het algemeen uiteraard trouw gebleven aan de meer rechtlijnige teksten . Het is vooral vermeldenswaard dat ze zichzelf in handen hebben gelegd van Andy Sneap, die al wie weet hoeveel metalplaten heeft geproduceerd, en hij had het kunnen verpesten, maar dat deed hij niet, want het album klinkt perfect als Amon Amarth. Niet alleen zijn de instrumenten harder en luider geworden, ook zanger Johann Hegg heeft een ontwikkeling doorgemaakt, waardoor zijn stem op het nieuwe album nog sterker is dan op de voorgaande albums. Begrijp me niet verkeerd, Amon Amarth heeft zichzelf geenszins opnieuw uitgevonden. Hier en daar blijft de indruk hangen dat je dit of dat stukje in een ander nummer op een meer vergelijkbare manier hebt gehoord.

Na al die jaren is Amon Amarth erin geslaagd zichzelf opnieuw uit te vinden binnen het kader van hun “korset” zonder hun roots te vergeten. Ze bereikten ook het doel om meer agressie in het album te brengen, Amon Amarth - Loki buste zoals je al vanaf het begin hoort bij het titelnummer van het album, dat ongetwijfeld zijn wortels heeft in de thrash metal. Brute thrashgitaren donderen hier van de eerste tot de laatste seconde van het nummer. Meteen daarna gaan we verder met het nummer “As Loke Falls”, dat een beetje doet denken aan oude Iron Maiden-titels. De overige nummers op het album hoeven zich niet te verstoppen als het gaat om creativiteit, agressie, zwaarte en melodie. “Father Of The Wolf” is een typische hymne in de goede “Guardians Of Asgard” traditie, wat bijna onvermijdelijk is voor toekomstige live-activiteiten. Eigenlijk valt er naar mijn mening weinig te klagen. Alleen het wat omvangrijkere maar toch enigszins consistente “Shape Shifter” en “Under Siege” zijn wat mij betreft te voorspelbaar, maar dat is het dan ook wel. Het nummer “Blood Eagle” begint met een ietwat verontrustende opname van een stervende man, maar direct daarna begint de band in oude stijl. Een beklemmende contrabas, scheurende gitaren en de geconcentreerde kracht van de stem van Johann Hegg domineren dit, evenals de meeste andere nummers. Een flink deel van Slayer komt hier naar voren, wat verdomd goed bij het nummer en het album zelf past.

Amon Amarth - Bedrieger van de goden (OFFICIEEL)
Amon Amarth - Bedrieger van de goden (OFFICIEEL)

Net als bij hun vorige albums heeft Amon Amarth ook dit keer versterking gehaald voor “Deceiver Of The Gods” in de vorm van voormalig Candlemass-zanger Messiah Marcolin. Marcolin is samen met Hegg te horen op het nummer “Hel”, dat niet alleen een prominente gastzanger heeft, maar zich ook stilistisch onderscheidt van de rest van de nummers met zijn doom metal attitude en gezegend is met een riff zoals deze. Amon Amarth lijkt te brengen. De nieuwe geluiden zijn bijna verfrissend en bieden de variatie waar je al die tijd op hebt gewacht. Maar dat was nog niet alles: met de laatste titel “Warriors of the North” ging Amon Amarth nog een stap verder. Het nummer duurt simpelweg langer dan acht minuten en is eigenlijk niets anders dan een overwinningslied. Hij bestrijkt verschillende facetten van metal zonder het contact met het eigenlijke onderwerp te verliezen. Maar het maakt tegelijkertijd ook duidelijk dat er op korte termijn geen verandering zal komen.

Albumrecensie: Amon Amarth – Bedrieger van de goden
Albumrecensie: Amon Amarth – Bedrieger van de goden

Naar mijn mening is “Deceiver Of The Gods” de logische ontwikkeling van “Twilight Of The Thundergod” en om eerlijk te zijn geloofde ik niet dat Amon Amarth de kwaliteit van dit werk zou hebben - omdat “Twilight...” er één is van mijn absolute favorieten aller tijden – zouden het opnieuw bereiken. Het goede, maar niet echt uitmuntende “Surtur Rising” bevestigde deze veronderstelling, maar deze keer bewezen de jongens uit Stockholm dat ik ongelijk had. Het album is een duidelijke ontwikkeling voor de band, die meer stijlen heeft durven combineren dan ooit tevoren. De mannen blijven trouw aan zichzelf en bewandelen nog steeds een of twee nieuwe paden – een pad, geen achtbaans snelweg, en blijven trouw aan hun stijl en trakteren de luisteraar op death metal die alleen Amon Amarth in deze vorm van perfectie kan leveren. De nieuwe elementen zijn goed geplaatst en je moet zeggen dat Amon Amarth na 21 jaar bandgeschiedenis er nog steeds met heel hun hart is en dat elk album goed werk met zich meebrengt. Dit is precies hoe je een nieuw Amon Amarth-album voorgeschoteld wilt krijgen en niet anders. Luisteren kan geen kwaad.

Lijst van het spoor:

  1. Hij die de goden misleidt
  2. Zoals Loke Falls
  3. Vader van de Wolf
  4. Shapeshifter
  5. Under Siege
  6. Blood Eagle
  7. Wij zullen vernietigen
  8. Geheel
  9. Komst van het getij
  10. Strijders van het Noorden

De gelimiteerde editie wordt uitgebracht in een digipak in een hoogwaardige bronskleurige doos met reliëflogo inclusief een aparte bonus-cd en poster. De bonus-cd bevat vier extra nieuwe nummers opgenomen in de stijl van de hardrock- en metallegendes Judas Priest, Black Sabbath, Motörhead en AC/DC.

  1. Brandend aambeeld van staal
  2. Satan komt op
  3. Snake Eyes
  4. 4. Sta op om naar beneden te gaan

Amon Amarth - Bedrieger van de goden

[rwp-review id = "0"]


Want mij wordt altijd gevraagd wat de makkelijkste manier is om in Bitcoin te investeren: met de app Relais Het kan in slechts een paar stappen en zonder ingewikkelde registratie. Niemand heeft toegang tot uw Bitcoin behalve u. Met de verwijzingscode REL105548 Uw kosten worden met 0,5% verlaagd.

Psst, volg ons onopvallend!

Meer voor jou:

Steun ons!

 
"Dravens Tales from the Crypt" betovert al meer dan 15 jaar met een smakeloze mengeling van humor, serieuze journalistiek - voor actualiteit en onevenwichtige berichtgeving in de politiek - en zombies, gegarneerd met veel kunst, entertainment en punkrock. Draven heeft van zijn hobby een populair merk gemaakt dat niet te classificeren is.

Mijn blog is nooit ontworpen om nieuws te verspreiden, laat staan ​​politiek te worden, maar met de actualiteit kan ik het niet laten om hier informatie vast te leggen die anders op alle andere kanalen wordt gecensureerd. Ik ben me ervan bewust dat de ontwerppagina in dit opzicht voor velen misschien niet "serieus" lijkt, maar ik zal het niet veranderen om de "mainstream" tevreden te stellen. Iedereen die openstaat voor niet-statelijke informatie ziet de inhoud en niet de verpakking. Ik heb de afgelopen 2 jaar genoeg geprobeerd om mensen van informatie te voorzien, maar merkte al snel dat het nooit uitmaakt hoe het "verpakt" is, maar wat de houding van de ander is. Ik wil niemand honing op de mond leggen om op welke manier dan ook aan de verwachtingen te voldoen, dus ik zal dit ontwerp houden, want hopelijk kan ik op een gegeven moment stoppen met het maken van deze politieke uitspraken, want het is niet mijn doel om door te gaan zoals dit voor altijd ;) Ik laat het aan iedereen over hoe ze ermee omgaan. U bent echter van harte welkom om de inhoud eenvoudig te kopiëren en te verspreiden, mijn blog is altijd onder de WTFPL-licentie.

Het is moeilijk voor mij om te beschrijven wat ik hier eigenlijk doe, DravensTales is in de loop der jaren een cultuurblog, muziekblog, shockblog, techblog, horrorblog, leuk blog, een blog over gevonden voorwerpen op internet, internet bizar, trash blog, kunstblog, boiler, tijdgeestblog geworden , Scrap blog en grabbel blog genaamd. Alles wat klopt ... - en toch niet. De belangrijkste focus van de blog is hedendaagse kunst, in de breedste zin van het woord.

Om de werking van de site te garanderen, bent u van harte welkom Doe een donatie via creditcard, Paypal, Google Pay, Apple Pay of automatische incasso/bankrekening. Veel dank aan alle lezers en supporters van deze blog!
 


Wij worden gecensureerd!

Onze inhoud is nu volledig gecensureerd. De grote zoekmachines werd gevraagd onze artikelen uit hun resultaten te verwijderen. Blijf bij ons Telegram in contact of abonneer u op onze nieuwsbrief.


Nee bedankt!