De Finnen komen elke drie jaar met een nieuw album om hun zwaardvechtende fans van over de hele wereld te verzamelen. Voor de zesde keer vallen «Ensiferum»nu in de strijd, dit keer met het album «One Man Army». Er is veel gebeurd op de achtergrond van het kwintet, dus je zou kunnen aannemen dat er muzikaal veel veranderd is onder de folkmetallers. "One Man Army" biedt een arsenaal aan illustere ideeën en melodieën die typerend zijn voor de band. De band lijkt de agressiviteit van de vroege gevechten weer te hebben gegrepen en komt niet zo oorlogsmoe over als de onuitsprekelijke voorganger «Unsung Heroes» met zijn roze hoes, die na een paar luisterbeurten stof verzamelt op mijn plank! Bij "One Man Army" klopt niet alleen de hoes, ook muzikaal overtuigt het schijfje volledig!

Als je naar de algemene voorwaarden van de zesde grap kijkt, «Ensiferum»veel veranderd. Was de band tot voor kort nog getekend bij «Spinefarm Records», vandaag mag «Metal Blade» zich gelukkig prijzen de Finnen in hun gelederen te mogen verwelkomen. Terwijl Hiili Hiilesmaa aan de knoppen draaide als producer van de voorganger «Unsung Heroes», was Anssi Kippo nu verantwoordelijk voor «One Man Army», die overigens meer dan degelijk werk afleverde. Zelfs de artiest werd veranderd: waar de beroemde Kristian Wahlin alias Necrolord een nonchalante, zij het perspectief bijna infantiele stijl cultiveerde, kan men uiterst tevreden zijn met het resultaat van Gyula Havancsák. De hoes is minder origineel, maar past als gegoten, heldhaftig, krachtig en ook clichématig. Je zou dus het vermoeden kunnen hebben dat er muzikaal veel gebeurd is met de folkmetallers.

Eén ding meteen, alle fans kunnen rustig ademhalen en zich klaarmaken voor een uur geweldig entertainment, want "Ensiferum" trapt weer op het gaspedaal en levert enkele van de beste nummers uit hun carrière. «One Man Army» is een van de sterkste albums van de Finnen, die sinds 2009 een stabiele bezetting hebben. Gelukkig heeft het kwintet de zwaarte weer aangescherpt en klinkt het krachtiger dan ooit. Ook de productie is dit keer uitstekend, de tracks zijn krachtig, stralen een enorme energie uit en de songwriting is absoluut eersteklas. Je kent sommige songstructuren en melodieën van eerdere albums, maar de nummers lijken fris, op zichzelf staand en hebben simpelweg briljante refreinen die nooit te cheesy worden. Een sfeervol intro wordt gevolgd door een snelle opener, «Axe Of Judgment», «Heathen Horde» betovert met een heerlijk folky hoofdthema en is met zijn koortjes en melodieuze gitaren gewoon erg leuk! Ook de eerder uitgebrachte single en titeltrack "One Man Army" weet over de hele linie te overtuigen.

Ensiferum - Eenmansleger (OFFICIËLE VIDEO)

"Burden Of The Fallen" vormt de rustpaal in het verdere verloop van het album, voordat de melodieën op "Warrior Without A War" en "Cry For The Earth Bounds" weer uitdijen en het heroïsche epische stuk weer flink wordt verknoeid. Daarna gaat het letterlijk los en komt het volksfeest pas echt op gang. "Two of Spades" (een Motörhead-boog?) is de ideale soundtrack, komt met veel snelheid en met western/disco-reminiscenties knalt "Ensiferum" echt grote bioscoop ons om de oren. De banjoklanken en «Dschingis Khan»-referenties zijn gewoon geweldig en komen niet als een verrassing van de Suomi's, en het disco-achtige middengedeelte tovert een brede grijns op het gezicht van de luisteraar. "My Ancestor's Blood" vormt een vakkundig opgebouwd en spannend duo en "Descendants, Defiance, Domination" begint heel kalm en wordt gedragen door het keyboard, heldere gitaren en een krachtige bas. Het nummer bouwt langzaam charmant op, heldere zang en metaalachtig geschreeuw wisselen elkaar af en «Ensiferum» mixt op intelligente wijze al hun bekende handelsmerken. «Neito Pohjolan» daarentegen is het meest verwachte «experimentele» nummer op het album geworden. Een countrynummer dat een omweg maakt naar de (Finse) tango en wordt veredeld door de delicate vrouwenstem van Netta Skog (ex-Turisas). Een ongebruikelijke en waardige afsluiting van de schijf, die de humor van de band laat zien.

Als je de schijf koopt, zorg er dan voor dat je in ieder geval de dubbel-cd koopt, want de bonustracks op de tweede cd verpletteren gewoon alles! Met de coverversie van de westernsong van Frankie Laine uit 1958, die tevens de titelsong was voor de westernserie "Rawhide" (A Thousand Miles of Dust), ontstond een song die doet denken aan de beste tijden van de Leningrad Cowboys . «War Metal» ontketent dan weer de krijger, die compromisloos alles afslacht wat hem in de weg staat met zijn zwaard. «Candour and Lies» is de Engelse versie van het eerder genoemde «Neito Pohjolan», maar deze keer niet met Netta Skog, maar met een ruige, mannelijke stem die het nummer een iets ander facet geeft. Met "Bonus Song" krijgen we weer een volle breedte van de humor van de band te horen, met de vele censuur "Peeps" is de track een door en door geslaagde afsluiting van de bonus-cd.

Albumoverzicht: Ensiferum - Eenmansleger

Het album "One Man Army" overtuigt met zorgvuldig gesmede wapens en solide vechtsporten. Het album is een echte breker. Wie na «Unsung Heros» vreesde dat het langzaam bergafwaarts zou gaan, heeft het mis! Hier kan met een zuiver geweten worden gezegd dat er geen totaal verlies is om over te klagen op «One Man Army». Het zesde album van "Ensiferum" is een hit geworden. The Swordtails hebben hun geluid en hun kwaliteiten herkend en kunnen nu perfect hun talent laten zien. Niet alle kleinere experimenten hebben de afgelopen jaren gewerkt, maar op «One Man Army» past alles gewoon in elkaar en klinkt het album alsof het met veel creativiteit, soul en passie is opgenomen. Dat is waarschijnlijk een van de grootste complimenten die je een band kunt geven. Voor degenen die van het genre fantasy folk metal houden, wacht het eerste hoogtepunt van het jaar! De Finnen hebben weer snelheid, pittige liedjes, geen speling, mooie melodieën, snelheid, druk, heroïsche kitsch, dat alles kenmerkt deze schijf en zou daarom de voorpret moeten opwekken voor komende live-activiteiten. «Ensiferum» beroept zich meermaals op heroïsche meezingrefreinen en dus wordt het eenmansleger vergezeld door verschillende strijdmakkers, geen huurlingen, maar een gezworen gemeenschap. «Ensiferum» lijkt de agressiviteit van de vroege veldslagen te hebben herwonnen. Tot live in maart!

Je kunt het album maken koop in onze winkel.

Tracklijst:
CD 1:

1. Maart van oorlog
2. Bijl van oordeel
3. Verhitte Horde
4. Eenmansleger
5. Last van de gevallenen
6. Strijder zonder oorlog
7. Schreeuw om de aardgrenzen
8. Twee schoppen
9. Het bloed van mijn voorouders
10. Afstammelingen, verzet, overheersing
11. Neito Pohjolan

CD 2:

1. Rawhide
2. War Metal
3. Oprechtheid en leugens
4. bonustrack

[rwp-review id=»0″]