BÜPF: Heeft Zwitserland zijn eigen PRISM nodig?

De nieuwe federale wet betreffende het toezicht op het post- en telecommunicatieverkeer (BÜPF) dreigt een enorme inbreuk te maken op de grondrechten. De nieuwe federale wet staat de installatie toe van federale Trojaanse paarden op computers en mobiele telefoons, de opslag van alle verbindingsgegevens gedurende 12 maanden (e-mail, mobiele telefoon, IP-adressen, enz.) en het opdringerige toezicht op mobiele telefoons met behulp van IMSI-catchers. Het plan van de federale overheid is absoluut disproportioneel en zelfs een nadeel voor Zwitserland als ICT-locatie. De herziening veroordeelt aanbieders om hun klanten te bespioneren en de herziening van de BÜPF kan ook omschreven worden als een “anti-Zwitsers sjabloon”. Iedereen die er tegen is om gecontroleerd te worden, kan dat doen Geef een voorbeeld tegen de geplande herziening van de BÜPF met een online petitie, zodat we geen omstandigheden hebben zoals in Amerika met PRISM, die Zwitserland niet nodig heeft: Ja, we scannen!

De geplande maatregelen brengen niet meer veiligheid met zich mee, maar juist het risico op grootschalig misbruik van persoonsgegevens. Volgens het Federale Bureau van Justitie werd er veel verkeerd begrepen in verband met de BÜPF-herziening. Daarnaast gaat het ontwerp alleen over maatregelen in het kader van de strafrechtelijke vervolging en niet over preventief toezicht. Door gebruik te maken van een staattrojan wil de federale overheid er eenvoudigweg voor zorgen dat zij crimineel relevante gegevens kan bemachtigen voordat deze door de verdachte worden versleuteld. De Zwitserse Anti-Piracy Association “Safe” verklaarde ook dat er momenteel in Zwitserland slechts beperkte rechtsgrondslagen zijn voor het ondernemen van actie tegen inbreuken op het auteursrecht op internet.

Vanuit het perspectief van verschillende experts plaatst de geplande wet de bevolking echter onder algemene verdenking en criminaliseert de privacy van Zwitserse burgers. Bovendien kan de staatstrojan die Zwitserland waarschijnlijk heeft gekocht waarschijnlijk veel meer dan wettelijk is toegestaan. Dit betekent dat burgers de soevereiniteit over hun gegevens verliezen. De SwiNOG Federatie heeft grafieken gepubliceerd over statistische gegevens van telecommunicatietoezicht en merkt op: dat de geplande BÜPF-herziening de bewaring van telecommunicatiegegevens wil verlengen van zes naar twaalf maanden, maar uit de beschikbare gegevens blijkt duidelijk dat deze geplande verdubbeling van de bewaringsperiode van telecommunicatiegegevens geen gevolgen heeft werkelijke behoeften van rechtshandhavingsautoriteiten. Na minder dan drie maanden was ruim 80% van de dataquery’s voltooid. Verdere vragen komen slechts sporadisch binnen bij de ÜPF-service. De geplande verdubbeling van de bewaartermijn, die de behoefte van burgers aan gegevensbescherming op grote schaal schendt, helpt wetshandhavingsautoriteiten feitelijk slechts in zeer weinig gevallen.

De grafiek laat ook zien dat de meeste vragen (over IP-adressen) in de eerste week worden gedaan. Het bewaren van gegevens vormt een schending van de noodzakelijke evenredigheid, niet alleen wat betreft de doeltreffendheid ervan, maar ook wat betreft de bewaartermijn. De uitsplitsing naar het type gegevens dat bij de ÜPF-service wordt opgevraagd, laat zien hoe weinig IP- en e-mailadressen en vaste nummers nodig zijn: deze drie soorten gegevens vormen samen minder dan acht procent van de totale verzoeken. Het absolute leeuwendeel van de vragen betreft de toekenning van telefoonnummers en klanten in de mobiele sector. Zorgwekkend is de enorme vereenvoudiging van het toezicht door in veel gevallen af ​​te zien van goedkeuring door een rechtbank, en de uitbreiding van de verplichting van de provider om alle verbindings- en locatiegegevens van alle burgers in reserve te houden tot twaalf maanden – met het gewenste of geaccepteerde neveneffect is dat kleinere aanbieders economisch zullen worden vernietigd en dat er slechts een paar grote, semi-gouvernementele aanbieders zullen overblijven en dat het gebruik van zogenaamde “staats-Trojaanse paarden” om alle computeractiviteiten van een persoon en al zijn wachtwoorden en toegangsgegevens te bespioneren als onderdeel van de zoektocht.

Het lijkt erop dat er eerst sprake moet zijn van een ernstig geval van daadwerkelijke schade voordat de waarde van fundamentele rechten weer de plaats krijgt die zij verdient in het publieke bewustzijn. Het feit dat de NSA zonder enige redelijke verdenking in het geheim de telecommunicatiegegevens van miljoenen Amerikanen heeft vastgelegd, vertegenwoordigt een schandalig machtsmisbruik dat feitelijk veel te weinig grote golven veroorzaakt. Het klokkenluiden van Snowden is een kans om de essentiële componenten terug te dringen van iets dat neerkomt op een “staatsgreep” tegen de grondwet.