Fear the Walking Dead: dat was aflevering 5

Nu hebben we nog een laatste aflevering voor de boeg voordat het eerste seizoen «Fear The Walking Dead» ten einde loopt. In de 5e aflevering gaat «Fear The Walking Dead» zijn personages een heel stuk verder. De voorlaatste aflevering legt de basis voor de finale, waarin het ergste moet worden gevreesd en we er vanuit kunnen gaan dat het weer goed komt!

In aflevering 3 van "Fear The Walking Dead" maakte het leger zijn eerste opwachting en daarmee ontstond er nieuwe hoop in LA. Zouden de soldaten eindelijk de rust en orde kunnen herstellen? Maar ze lieten al snel hun ware aard zien: ze hebben de wapens, ze hebben de macht! In aflevering 4 "Not Fade Away" voelden onze seriefamilies het ook uit de eerste hand. De toevoer van vers water en elektriciteit is niet meer gegarandeerd, net als de medische zorg. Zo komt het dat een dokter, Dr. Exner, die mensen die ziek of gewond zijn standrechtelijk laat vervoeren naar een vermeend nabijgelegen ziekenhuis. Het geheel doet echter bijna meer denken aan een ontvoering dan aan een ambulance. Nick en Griselda worden ook meegenomen, maar Daniel, die zijn vrouw wilde vergezellen, mocht niet mee. In de onopgesmukte aflevering 5 genaamd "Cobalt" zien we nu wat de families doen om hun dierbaren te redden en wat het leger eigenlijk van plan is.

Dus nadat het leger het overnam, ondanks aanvankelijk comfortabele en gegarandeerde veiligheid tegen de wandelende doden, werden de omstandigheden slechter. De bevolking wordt onrustig onder de bezetting en het gebrek aan informatie, het leven wordt weer ruiger en uiterlijk, sinds er rigoureus is opgetreden tegen mogelijke dreigingen, is de slechterik in de veiligheidszones geïdentificeerd. Luitenant Moyers geeft een gezicht aan de harde lijn van het leger. Ondanks enkele aardige uitspraken blijft hij echter nogal flauw en eendimensionaal. En toch kan hij ons in zijn weinige interacties op zijn minst informeren over de morele toestand van het leger. Hij toont weinig genade voor zijn troepen. 50-urige diensten, bedreigingen met geweld, verontrustend sarcasme. De soldaten weten veel meer dan de kijker of Travis, die met hen op deze intimidatietour ging. Ze kunnen de stand van de strijd tegen de smeulende apocalyps beter inschatten, en als ze willen deserteren en wegrennen om hun eigen families te redden (mogelijk van het leger), spreekt dat boekdelen.

Travis probeert informatie te krijgen van Supreme Commander Moyers en slaagt er uiteindelijk in om met de soldaten weg te rijden om naar het ziekenhuis te gaan. Maar onderweg wordt de troep twee keer tegengehouden: Moyers dwingt Travis om door het vizier van een .50 kaliber sluipschuttersgeweer te kijken en een zombie te doden. De tot nu toe goedgelovige en naïeve Travis worstelt met de uitdaging en kan zichzelf er uiteindelijk niet toe brengen. Hij is tenslotte meer vredelievend en als hij een gewelddadige confrontatie kan vermijden, zal hij dat doen. Wat interessant is aan het personage, is dat Travis inmiddels misschien wel tot het besef is gekomen dat de serveerster genaamd Kimberley niet meer te redden is en waarschijnlijk moet worden verlost. Hij kan zichzelf er echter gewoon niet toe brengen om deze stap te zetten. Of het pacifisme van Travis diepe wortels heeft, valt nog te bezien. Hoewel zijn vrouw zelfs snel sympathiseert met Daniels martelmethoden, is het geruststellend dat Travis, een gecompliceerd personage dat niet als volkomen onschuldig wordt geïdealiseerd, ook in staat is om met de situatie om te gaan. De tweede keer stoppen de soldaten bij een bibliotheek die vol lijkt te zitten met besmette mensen. Terwijl er binnen gewelddadige scènes zijn, waarbij ook enkele soldaten sterven, wacht Travis buiten in de auto tot de soldaten eindelijk terugkeren, volkomen geschokt, en besluiten om voor hun eigen veiligheid terug te rijden naar het beschermingsgebied.

Oh ja, precies: marteling. De opstand die aanvankelijk door Ofelia was georganiseerd, was slechts een valstrik voor haar militaire vriend Andrew. Daniel was in staat hem te overmeesteren toen hij bij het huis aankwam en wil nu weten waar zijn vrouw naartoe is gebracht. Bovendien valt het woord "kobalt" keer op keer in de radio van de soldaten. Om het mysterie te ontrafelen, is Daniel klaar voor bloedige methoden, die hij niet voor de eerste keer gebruikt. Nee, hij lijkt zelfs extreem ervaren. Men kon al vrij vroeg raden dat er meer achter de onopvallende kapper zat. Zijn actielust werd de afgelopen week begrijpelijk. Door de aanslagen in zijn thuisland El Salvador kent hij de afgronden van de menselijke psyche maar al te goed en wacht niet tot hij zelf slachtoffer wordt. Natuurlijk wil soldaat Andrew zijn geheimen niet prijsgeven. Hij zegt wel waar het ziekenhuis is, maar meer niet. Daniel martelt hem wreed, inclusief het opensnijden van zijn arm met zijn scheermessen, omdat hij koste wat het kost wil weten wat de codenaam "Cobalt" betekent.

Als Ofelia erachter komt dat haar vader de soldaat martelt ondanks zijn belofte, is ze erg boos en teleurgesteld. Wanneer Travis terugkeert van zijn tour met de soldaten, vindt hij Ofelia volledig radeloos en controleert hij onmiddellijk de situatie. Natuurlijk is hij boos op Madison omdat ze de marteling heeft toegestaan. Het verbaast me niet dat het Madison niet echt kan schelen, maar het wel begrijpt. Sinds de verdraaiing van de feiten die hebben geleid tot de moord op Osama bin Laden, wordt foltering opnieuw erkend als een legitieme methode om belangrijke informatie te verkrijgen. Het is begrijpelijk dat een moeder haar kind uit gevangenschap wil bevrijden. Madison's vermogen om zich zo snel aan te passen aan haar nieuwe omgeving is echter verbazingwekkend en zorgt voor enige spanning in het gezin en in haar relatie met haar vriend. Ook na de finale zal dit conflict waarschijnlijk voor behoorlijk dramatische momenten zorgen. Maar wat de troepen vervolgens van Andrew leren, is nog erger: de code "Kobalt" betekent de evacuatie van Los Angeles. Maar alleen voor het leger. De overige burgers moeten worden gedood, en wel de volgende ochtend om negen uur.

Het mysterieuze "ziekenhuis" is, zoals we eindelijk ontdekken, gehuisvest in een sporthal en ziet er eerlijk gezegd bijna een beetje zielig uit. Alle zieken en gewonden zitten opeengepakt in een kleine ruimte. dr Exner en Liza zorgen hier en daar voor een paar zieke mensen, maar Liza blijft maar aan Nick en Griselda denken. Ze kan een kijkje nemen in de kelder van de hal, maar ze kan Nick niet vinden. Maar in plaats daarvan ontdekt ze Griselda, met wie het niet zo goed lijkt te gaan. Haar voet moest worden geamputeerd en ze kreeg een septische shock, waaraan ze stierf. dr Exner legt vervolgens aan Liza uit dat iedereen die sterft automatisch als geïnfecteerd zal terugkeren naar het "leven", tenzij hun hersenen eerst worden vernietigd. Liza ziet het nu als haar plicht om deze stap te volbrengen. Ze is het Daniel en Ofelia verschuldigd. Maar niet iedereen die als 'ziek' werd omschreven, kwam ook daadwerkelijk naar het sporthalziekenhuis. Nick en buurman Doug kwamen ergens in de kelder terecht, in een soort kelder of ondergrondse parkeergarage, wat waarschijnlijk een soort ontvangststation is. Wanneer Nick op het punt staat door de soldaten te worden meegenomen, wordt hij gered door de charismatische Victor Strand, die aan het begin van de aflevering met Doug sprak. Hij heeft blijkbaar Nick gered en is van plan een groep bekwame mensen te verzamelen om uit het ziekenhuis te ontsnappen.

Het is verheugend dat het leger blijkbaar alleen mensen wil helpen en geen experimenten met hen uitvoert. Dat zou een stap te ver zijn geweest. Regisseur Kari Skogland toont het moment van Griselda's moord van een afstand en later een close-up van Griselda's voorhoofd. Een waardig afscheid van een personage dat we nauwelijks kennen en deze scène zegt ook veel over de aanpak en toekomst van de serie. Hoewel The Walking Dead nooit een kans voorbij laat gaan om het ene bloederige moment na het andere op te zoeken, is de spin-off veel gelaagder en genuanceerder. Evenzo blijft de camera niet lang op Kimberley's portretfoto hangen. Het bloedbad in de bibliotheek is ook niet te zien, alleen te horen. De camera bevriest op Travis. Angst gaat niet over de zombies, het gaat over de mensen en hun reactie op deze nieuwe wereld. Hier leert Liza ook dat alle mensen zombies worden - zelfs als ze niet gebeten zijn. Alicia en Chris, die het niet zo goed met elkaar kunnen vinden, lijken door hun hachelijke situatie dichter bij elkaar te komen. Ze gaan samen naar het huis van een welgestelde familie in de buurt en laten het er helemaal uit gaan. Ze worden dronken, pakken andermans spullen af, verkleden zich en slaan dan iedereen in elkaar. Nadat de twee eindelijk hun frustratie en woede over hun familie en de situatie konden uiten, lijken ze zich beter te voelen. Maar niet voor lang, want ze merken dat de soldaten niet meer patrouilleren, maar hun spullen inpakken en zich klaarmaken om te vertrekken!

Het gevaar is dus minder van de geïnfecteerden dan van het leger! Wat gaan de families nu doen? Zullen ze Nick en Liza op tijd vinden? En hoe zullen Ofelia en Daniel reageren als ze erachter komen dat Griselda is overleden of dat Liza uiteindelijk haar vrouw en moeder neerschoot? Zit het stadion vol met zombies binnen de veilige zone? Waar was de bibliotheek precies? Heeft het leger de afgelopen week honderdduizenden mensen gedood? Zijn miljoenen mensen Los Angeles zomaar verlaten? Zo ja, waar is de rommel? Zo niet, waar is iedereen? Waarom is alles zo leeg? Sommigen verstoppen zich, zoals we vorige week zagen, in hun huizen. Maar dat verklaart nog niet de afwezigheid van een groot deel van de bevolking. Deze onopgesmukte aflevering zonder visuele hoogtepunten of hoogtepunten vormt het toneel voor een zombievolle, zij het voorspelbare finale, aangezien ik aanneem dat Daniel de stadionpoorten zal openen en zal profiteren van de chaos. Maar het seizoen lijkt nu te eindigen, waar het interessant wordt. Alle personages overleven waarschijnlijk de chaos die nu begint en kijken naar de val van de laatste heerschappij in Los Angeles. Het seizoen kan zelfs eindigen met een bombardement op de stad, vergelijkbaar met de vaak vergeten première van het tweede seizoen van de originele serie. Daar bombardeert het leger Atlanta met napalm. Misschien is dat ook wel de oplossing voor alle problemen van Los Angeles, daar komen we volgende week achter in de laatste zesde aflevering ("The Good Man") van het eerste seizoen van "Fear The Walking Dead".